Woensdag 8 juli.

Vandaag voel ik me alweer een stuk beter dan gisteren! De emotie wisselingen gaan hier zo snel! Ineens besef ik me dat ik vanaf het weekend al niet meer in de spiegel heb gekeken en al ruim een week geen make-up meer draag. Alle gewoonte dingen van thuis vallen hier in het niets en lijken niet nodig te zijn. Ik doe ’s ochtends mijn haren in een knotje gooi wat water in mijn gezicht en klaar! Thuis ga ik de deur niet uit zonder eerst even in de spiegel te kijken. Heel apart om dat te ervaren.

In de ochtend zijn Indyssa en ik even naar Swedru gegaan samen om wat spullen te halen. Op zoek naar deet(de deet gaat hier snel opwant we smeren zo’n 3 keer per dag), pleisters voor de kindjes, koekjes en chocola en wat te drinken voor onszelf(water is lekker maar soms is er even behoefte aan wat anders te drinkenJ) en scharen en lijm voor de knutselactiviteit die we die middag gaan doen. Heerlijk om even gewoon over straat te lopen. Mensen zijn erg behulpzaam maar willen tegelijkertijd ook alles aan je verkopen. De pleisters die we zochten hebben we niet kunnen vinden, dat bleek nogal een astig te verkrijgen product. We dachten dan worden scharen en lijm ook lastig maar na het vragen aan een paar mensen kwamen we opeens in een winkelte met allerlei kantoorartikelen! Volop scharen en lijm!

In de middag hebben we de eerste knutselactiviteit voorbereid. Knippen en plakken en funny glasses maken(ik heb vanuit Nederland papieren brillen meegenomen die beplakt kunnen worden en allerlei frutsels om erop te plakken). We hebben Diane gevraagd alle kinderen naar buiten te sturen zodat wij alles op de tafels konden klaarzetten, anders zou het chaos worden als we dat doen waar de kinderen bij zijn. Daarna hebben we haar gevraagd om de regels uit te leggen en wat ze nu eigenlijk gaan doen. Mooi om te zien wat voorgezag Diane heeft; als ze de kinderen roept komen ze allemaal en luisteren ze heel goed wat ze te zeggen heeft. Daarna antwoorden ze allemaal tegelijk Yes madame. In Nederland is dit een rare vorm, maar hier kan ik me verplaatsen in deze manier en werkt het om 36 kinderen iets uit te leggen en in toom te houden. Ik heb de kinderen verteld dat we gaan knutselen. Ze mogen alle materialen gebruiken die ze willen. Er is genoeg voor iedereen. Lijm en scharen moeten om de beurt gebruikt worden. Nu kon het knutselen beginnen. Ik had chaos verwacht maar door de geboden structuur verliep het soepel en heeft iedereen zoveel lol gehad! (zie de foto’s van de gemaakte brillen) Zelfs Lizzy en Diane hebben mee geknutseld en waren zo blij als de kinderen. Prachtig! Wat leuk was om te zien was de manier waarop de kinderen verschillend omgingen met het maken van de brillen. Sommige kinderen gingen heel gericht te werk en heel symmetrisch, sommige kinderen plakten her en der wat op de bril , sommige waren meer gericht op dezelfde kleuren etc. Zo was elk kind op zijn eigen manier bezig met knutselen. Toen was inmiddels ons eten klaar maar er was nog niet opgeruimd. Dat vond ik wel even vervelend want ik had bedacht dat de kindjes na de activiteit weer konden spelen en dat wij dan even zouden opruimen. Ik heb gezegd dat wij na het eten wel even zouden opruimen. Echter….Zonder dat daar iets over was gezegd begonnen alle kindjes op te ruimen. En netjes dat ze dat deden! Het materiaal werd keurig weer gesorteerd en aan ons teruggegeven (het grootste gedeelte dan, de helft van de potloden was verdwenenJ, die heb ik later in de middag teruggevraagd aan de kinderen en kreeg ze gelukkig ook terug!). De grond werd geveegd en nadat wij ons eten op hadden zag de kamer er weer netjes uit. Wat een verschil met hier in Nederland. De kinderen deden dit zonder te mopperen en uit zichzelf. Iets voor mijn leerlingen om van te lerenJ

Donderdag 9 juli

In de ochtend heb ik weer geholpen op school. Rekenen en schrijven zijn de onderdelen waarbij ik me het meest nuttig kan maken. Het schrijven vinden sommige kinderen erg lastig. Ik heb een kindje geholpen die het verschil tussen u en n niet ziet. Hij schrijft steeds een u in plaats van een n. Ik heb samen met hem het potlood vastgepakt en heel vaak de n geschreven en met gebaren duidelijk gemaakt dat de u een boogje onder heeft en de n boven. Na een tijdje leek hij het door te hebben.

Wat me ook opvalt tijdens het schrijven is dat de kinderen zodra ze iets verkeerd hebben geschreven of ze zijn niet helemaal tevreden wordt het uitgegegumd. Ze gummen zo vaak dat de blaadjes soms helemaal kapot gegumd zijn. Ik denk dat dit ermee heeft te maken dat de docent wil dat het perfect is. Hij liet me een aantal keer een schriftje nakijken en dan was ik tevreden en dan zei hij bijv dat de letters nog iets netter konden bijvoorbeeld of was de afstand net niet helemaal goed tussen de woord. Terwijl sommige kinderen het gewoon (nog) niet netter konden. As ik hem dan uitlegde dat ik wel verbetering zag tijdens het schrijven kon hij dat ook wel goedvinden.

In de pauze hebben we nog even met de docenten samen gezeten. Want ik wilde met de docenten bespreken wat zij nodig hadden aan lesmateriaal/schoolspullen voor de kinderen. Ik wilde een deel van het geld dat ik heb ingezameld hier aan besteden. Indyssa had ook geld opgehaald en we hebben besloten de inkopen gezamenlijk te doen. Ze docenten hadden voor ons een lijstje gemaakt met wat ze nog nodig hebben. Er stonden een aantal school/werkboeken op, my First copy book (hiermee leren ze schrijven), reken en schrijf schriften, potloden en gummen.

In de middag zijn we met Tina op pad gegaan om het eerste deel van het gedoneerde geld uit te geven! We hebben bijna alle schoolspullen kunnen aanschaffen. De werkboeken moeten apart gekocht worden. Die worden alleen verkocht vanuit een busje die maar eens in de zoveel tijd in Swedru is. Dus dat is nog even afwachten. De schoolspullen vielen goedkoper uit dan we dachten, dus hebben we nog een aantal andere spullen gekocht: 2 voetballen, onderbroeken voor de kinderen, 5 nieuwe emmers (die gebruiken ze voor het douchen en een groot deel van de huidige emmers is stuk) en een aantal schoolposters (zie foto’s).

’s middags bij terugkomst ontdekten de kinderen natuurlijk meteen de 2 nieuwe ballen. 1 voor de jongens, 1 voor de meisjes. De kinderen waren zo blij! Maar zelfs de grote heren vonden het mooi om mee te spelen: William onze chauffeur, Kwami ennog een jongen die op het terrein van het kindertehuis werden kwamen met de voetbal spelen. Samen met de wat grotere kinderen ontstond er een soort van volleybal spel. De zon scheen, er werd volop gelachen en gespeeld, iedereen was aan het genieten. Dat was een super mooi moment!